Ik werd écht vergiftigd

Afscheid nemen van iets dat nooit van mij was….

Na een ontzettend onrustige nacht, nee niet zoals bij ‘normale’ mensen alá wakker liggen etc, maar als in 100 verschillende dromen… van tempura garnalen inhaleren tot aan om 10:25 nog op het schoolplein staan in plaats van in de kliniek aan te komen. Per ongeluk verkeerde dingen zeggen over wat ik wil tegen de chirurg tot aan heerlijk wakker worden na de operatie. Noem het maar op!

Alles verliep voorspoedig, iedereen stelde me ontzettend gerust, want ondanks dat ik helemaal niet zenuwachtig of gespannen was vond ik het gedeelte van narcose krijgen vreselijk eng 😟 de één hield mijn hand vast, de ander een arm, aan m'n benen stonden mensen met een hand erop. Echt zo hartverwarmend, ik kan ze niet genoeg bedanken 🙏🏼

Toen ik wakker werd werd ik ook meteen heel lief verzorgd en we hebben nog ruim een uur gezellig gekletst. Ik ben geen seconde misselijk geweest, waar ik wel zo bang voor was. Maar dit is allemaal netjes doorgegeven zodat ze er rekening mee konden houden.

Hij kwam naar me toe en zei, heb je het gehoord? Die linker was inderdaad helemaal kapot. Ze hebben hem er met 6 grote spuiten uit moeten zuigen, het was een vies snot bad! 

En toen was alles bevestigd, ik was niet gek! 

ik had altijd buikpijn en kreeg steeds meer last van voedsel intoleranties. Dat is nu na 3 dagen al aanzienlijk verminderd, ik weeg ook meteen weer 58 kg in plaats van 63 een week geleden, dat is toch ongelofelijk? Die prothese wogen geen 5 kg ;) 

De pijn valt ontzettend mee, ik ben alleen heel snel overprikkeld, dus kan niet goed tegen geluiden en licht. Ik lig heel de dag op bed en kan eten, drinken, filmpjes kijken, mediteren, nadenken. Ik neem het ervan, ik heb dit verdiend 🙏🏼