Sophia werd geboren toen ik net 22 jaar was, ik zei in mijn zwangerschap dat ik haar 9 maanden borstvoeding zou gaan geven, want 9 maanden op/9 maanden af... Zal ik ooit wel ergens hebben gelezen of gehoord en dat stond mij aan.
Ze was heel aanhankelijk en ik vrij labiel, ik dacht namelijk dat ze dood zou gaan als er iets met mij zou gebeuren dus kwamen mijn paniek aanvallen erger terug dan ooit(vroeger ook last van gehad). Ik was een compleet wrak en sloot mezelf op in huis. Sophia en ik hebben bijna een jaar lang alleen maar binnen gezeten, ik had geen rijbewijs en mijn vriendinnen gingen allemaal nog uit, ik was nu moeder. Niet dat ik verlangde naar uitgaan, ik vond het heerlijk die moederrol.
Om terug te komen op de borstvoeding, Sophia at ook nog eens helemaal niets, ja frambozen.... maar verder dus alleen live borstvoeding want een speen en fles hoefde zij ook niets van te weten. Uiteindelijk heeft zij 2 jaar en 3 maanden borstvoeding gehad, toen werd ik zwanger van Lilly en deed het teveel pijn dus bouwde ik het af.
Gelukkig haalde ik mijn rijbewijs in mijn tweede zwangerschap en nam ik mezelf voor met veel meer assertiviteit en zekerheid dit tweede kind op te gaan voeden, ook had ik vanaf het moment dat zij op mijn borst lag geen enkel sprankeltje onzekerheid. Ze was een volle en grote baby en vond het allemaal wel prima, dronk goed en ik sleepte haar overal mee naar toe.
Ook Lilly moest niks van flessen en spenen hebben maarja, ik had deze fase al een keer gehad, hier komen we ook wel weer doorheen. Ik ben nou eenmaal een moeder en niks anders meer(?!) Lilly kreeg 1 jaar en 5 maanden borstvoeding, want ik wilde toch wel weer meer mezelf zijn, gelukkig at ze goed dus kon dit makkelijk. Toen mijn borsten na het stoppen van een volle C cup naar hangende theezakjes -A gingen heb ik ze zelfs laten vergroten dmv siliconen implantaten. (Hier meerdere blogs over geschreven, aanrader!)
Ik was lid van alle borstvoeding groepen op internet. Als iemand dan zei: borstvoeding! het is me gelukt! Dacht ik bij mezelf... hoezo gelukt? Dit is de natuur... Wat denk je nou dat een baby zichzelf zal laten verhongeren? Het ligt echt aan jou zelf als een baby niet kan drinken, bel gewoon LLL of ga naar een consultente. En pijn? Ja hoort erbij die eerste paar weken, zet gewoon door, we hebben allemaal die tepelkloven gehad. Ga gewoon lekker heel de dag huid op huid liggen.
Ik liet deze gedachte trouwens nooit doorschemeren naar niet borstvoedende moeders, maar ik dacht het zeker wel. Wat ben je nou voor moeder als je je kind geen borstvoeding geeft!!! Hoezo het is niet voor jou? Nee het is voor je kind en het aller beste op aarde, moeder natuur heeft ons niet voor niks zo gemaakt.
Toen werd ik zwanger van Amélie. Ook in deze zwangerschap twijfelde ik uiteraard niet wat het zou gaan worden, mijn borsten waren hierop gemaakt, zelfs na de operatie had ik gewoon weer melk en dit is nooit echt weggeweest vanaf 2012.
Amélie dronk net als haar zussen meteen goed aan de borst (duh, dacht ik) maar toen zij een maand of 3,5 was begon in me toch zorgen te maken, ze huilde heel veel en ik vond haar echt heel klein en dun..... toen ben ik tegen mijn gevoel ingegaan en ben haar 2 flessen kunstvoeding op een dag gaan geven. Hier dronk ze zo goed van en viel er ook nog eens meteen van in slaap dat ik dacht hè dat is handig en fijn. Toen kwam ik met bijna 4 mnd bij het consultatiebureau en toen bleek dat haar groeicurve was afgebogen? Hoe kan dit nou? maar eigenlijk wist ik dit dus wel een beetje vanbinnen. Assistent huisarts compleet hysterisch, gooide woorden als ondervoed naar mijn hoofd, liet haar eigen baby zien op foto's die twee keer zo veel woog en in dezelfde week geboren was, ik natuurlijk in paniek! Dit was ook zeer onprofessioneel van haar, natuurlijk zijn alle baby's verschillend.
Toen ben ik Amélie toch maar de volledige dosis kunstvoeding gaan geven, ook maar meteen groente want in mijn ogen waren haar darmen nu toch al verpest..
Ik kan ook geen druppel kolven en blijkbaar heeft ze dus écht niet genoeg, ik weet niet nog steeds niet waar het aan ligt, we waren inmiddels 14 maanden verder en ze krijgt nog steeds borstvoeding + 2 a 3 flessen kunstvoeding en al het eten wat er maar in haar buurt komt en ze is nog steeds best klein van stuk.
ik heb mij er maar bij neergelegd, op kunstvoeding word ze ook gewoon groot en het is géén vergif.
Je snapt natuurlijk wel dat ik hierdoor compleet ben teruggeroepen en ik alle nare gedachte over kunstvoeding en de moeders die het geven terugneem. Lieve allemaal, het spijt me!!! Dus geen maffia meer, alleen maar liefde ❤️
Ik denk dat veel mensen pas echt iets inzien als ze het zelf hebben meegemaakt en het anders gewoon écht niet snappen. Wees lief voor elkaar en steun elkaar waar dan ook mogelijk.
Reactie plaatsen
Reacties